shoe whore: Someone who owns too many shoes.
4 Νοε 2009
about uz
Είμαστε η Ζαμπέτα και η Κοκέτα. Μας αρέσει να γράφουμε!! Έχουμε πολύ (δήθεν) γούστο… και το μυριζόμαστε μαζί σας!! Ότι ντύνεται με illustration κινηματογράφου (εξού και το θέλω Hollywood)… ότι στοχεύει στο γαργάλημα του tourist gaze http://www.aughty.org/pdf/glob_tourist_gaze.pdf, ότι ενδιαφέρει την φοβερή bobo νοοτροπία (καθώς και την wannabe bobο υστερία) http://en.wikipedia.org/wiki/Bobos_in_Paradise εμείς θέλουμε να το σχολιάζουμε!!
Έμπνευσή μας η νέα κυβέρνηση της σοσιαλιστικής σαμπάνιας (http://en.wikipedia.org/wiki/Champagne_socialist) ο μέγας παραμυθάς Χριστόφορος http://frikipaideia.wikia.com/wiki/Χριστόφορος_Παπακαλιάτης και μία φίλη μας της οποίας το όνομα δεν αποκαλύπτουμε… αλλά θα διαβάσετε πολλά «κουλά» που μας πετάει κατά καιρούς (για τις ανάγκες αυτού του Blog ας την ονομάσουμε η κυρία Κουλίδου)
Enjoy!!
2 Νοε 2009
Ιστορίες μία κυρίας... και άλλες ιστορίες... και άλλες κυρίες!!
Μαστίχα με ροζ πιπέρι – Matic è Penco Peppero - un histoire d’amour
Μια φορά κι ένα καιρό, ήταν η Ματίκ... η μικρή Μαστίχα που γεννήθηκε και μεγάλωνε σε ένα νησί του Αιγαίου πελάγους στα ανατολικά της Μεσογείου. Είχε ανατραφεί με τις καλύτερες νταντάδες του νησιού, μάθαινε γαλλικά, έπαιζε πιάνο, χόρευε μπαλέτο και απαντούσε μόνο όταν την φώναζαν Ματίκ (έτσι είχε επιμείνει η σικ Χιώτισα μάνα της να την αποκαλούν μιας και το Μαστίχα ή Μαστιχούλα της φάνταζε ιδιαιτέρως μπανάλ).
Πέρασαν που λέτε τα χρόνια... και η μικρή Ματίκ έγινε μια νεαρή δεσποινίδα ετών 17... στα 18 (μην κρύβουμε και χρόνια) έτοιμη να ανακαλύψει τον κόσμο -ή και τον μικρόκοσμο που της είχαν ετοιμάσει από το σπίτι- ταξιδεύοντας προς την δύση και συγκεκριμένα στους μικρούς trendy –hip δρόμους του Μαρέ και τους διαδρόμους της τέχνης και διανόησης της Σορβόνης. Θα πήγαινε λέει να σπουδάσει ιστορία της Τέχνης... και μετά ίσως έκανε κι ένα μεταπτυχιακό στη Νέα Υόρκη σε περίπτωση που ο γαλλικός αέρας δεν ήταν αρκετός για να γίνει αυτό που η σικ Χιώτισσα είχε ονειρευτεί για την κόρη της...
Έτσι, αφού πέρασε ένα τρελό καλοκαίρι κάνοντας ξέφρενο island hopping στα ελληνικά νησιά, πήρε το αεροπλάνο συνοδευόμενη από την σικ Χιώτισσα. Προηγήθηκε βέβαια ένας τρελός καβγάς στο Ελ. Βενιζέλος για το εάν θα αγοράσει η Ματίκ την νέα της LV από τα καταστήματα τους αεροδρομίου ή από το flagship store του Παρισίου... αλλά αυτό δεν έχει σχέση με την ιστορία μας... έτσι για τσαχπινιά το αναφέρω!
Έφτασαν που λέτε η Ματίκ με την σικ Χιώτισσα μάνα στο Παρίσι, ήπιαν καφέ στις όχθες του Σηκουάνα, πέρασαν μία βόλτα και από το Λούβρο, για να μπορεί να λέει η Σικ Χιώτισσα στις φιλενάδες της ότι πήγε και στο Λούβρο, κι ύστερα ξεκατινιάστηκαν στο shopping για να ολοκληρώσούν το wannabe chic look της almost debutant Matic (just for the reference η Ματίκ που κανονικά ήταν Μαστίχα... πλέον είναι Matic). Αφού ολοκληρώθηκε το styling και η εγκατάσταση της Matic στο χαριτωμένο studio της rue des Francs-Bourgeois, η σικ Χιώτισσα έφυγε για το νησί της και η μικρή Matic έμεινε για να ανακαλύψει τον «κόσμο»...
Η ημέρα εγγραφών κι επιλογής μαθημάτων έφτασε και η Matic μας ξύπνησε πρωί πρωί, πήρε τον πρωινό της, απόλαυσε το μπάνιο της, έβαλε τα ρούχα τα οποία είχε επιλέξει από την προηγούμενη, διότι ήθελε να κάνει την σωστή πρώτη εμφάνιση, έπιασε με μία γρήγορη κίνηση τα κλειδιά και την νέα της LV (την κατάφερε τελικά την σικ Χιώτισσα) και off she went!!
Κι όμως με το που έφτασε, με το που έκανε το πρώτο της βήμα στους διαδρόμους της τέχνης και της διανόησης, η Matic αντίκρισε έναν άλλο κόσμο από αυτόν που είχε φανταστεί...
«Μαμάααααααααα όλοι μου οι συμφοιτητές είναι κάτι trendy τζαπανάκια που κουβαλάνε ότι gadget έχει λανσάσει η apple τους τελευταίους μήνες, κάτι αξύριστες αριστερές γαλλίδες, κάτι hip hop αλγεριανονιγηριανοί... ένιωσα τελείως χαζή... σαν σαμπάνια σε μπιραρία* αισθάνθηκα!!»
«Ωωωω!! Non mon cherie!! Θα δεις θα γνωρίσεις πολύ ενδιαφέρον κόσμο στο Παρίσι... έτσι είναι στην αρχή όλοι τους στο Πανεπιστήμιο... νομίζουν ότι θα ζήσουν τον Μάη του 68... να δεις που μέχρι το 3ο έτος θα βγάλουν όλοι τον σικ εαυτό τους!!»
«Όχι δεν θέλω να μείνω... θέλω να πάω κι εγώ στο Brown… που πήγε η Φρόσω η Φράουλα ή στο Γέιλ που πήγε ο Στάθης ο Λουκούμης...»
Οι μέρες πέρασαν... ίσως και κάποιες εβδομάδες... και η Matic μας έμενε κλεισμένη στο μικρό κι όχι και τόσο χαριτωμένο πλέον studio της rue des Francs-Bourgeois κι έβγαινε μονάχα για να πάει στα μαθήματα της... και για να αγοράσει κρουασάν, γάλα και μπανάνες τα οποία είχε αναγάγει στην καθημερινή της ιεροτελεστία.
Ώσπου μία μέρα καθώς περίμενε να αρχίσει το μάθημα, κάτι δυνατό την χτύπησε... ποτέ δεν έμαθε τι ήταν αυτό το τόσο δυνατό που την σώριασε στο βρόμικο μαρμάρινο πάτωμα του αμφιθεάτρου, απλά θυμάται να ανοίγει τα μάτια της και να αντικρίζει το υπέροχο υγρό βλέμμα εκείνου… του Πένκο Πεπέρο**.
To be continued…
* Champagne vs Μπύρα: η ιστορία μία σαμπάνιας που καταναλώθηκε σε μία μπυραρία
**Πένκο Πεπέρο AKA Pink Pepper / Schinus molle / Peruvian Pepper / Ροζ πιπέρι
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
